Verbruggen bouwt hier voort op het ontwerp CVH 378. De altaartafel blijft eenvoudig, hoewel ze nu op meerdere treden staat. Het tabernakel bleef behouden maar wordt op deze tekening geflankeerd door heiligenbeelden. Het rechthoekig schilderij, het segmentvormige boogveld met cassettenplafond en zwevende engelen werden eveneens behouden, maar verder uitgewerkt. De groep met Sint-Augustinus onderging wijzigingen; de wolkenpartij is verder uitgewerkt en er zijn een paar engeltjes toegevoegd, evenals de arend. In de top bevindt zich de driehoek van de Heilige Drievuldigheid. De gekoppelde zuilen die op het vorig ontwerp voorkomen, werden niet weerhouden, waardoor het diepte-effect minder zwaar wordt. Voor de architectuur die doorloopt op het plafond werd gekozen voor de variant met de zware voluut, rechts uitgewerkt op tekening CVH 378.